Ali Uyandıran (d. 20 Kasım 1946, Bursa), Türk sinema, tiyatro ve dizi oyuncusu.

Hukuk Fakültesi mezunu olan Ali Uyandıran, LCC Tiyatro kurslarını bitirdikten sonra, Bakırköy Halkevinde “Hamlet 70” oyunuyla profesyonelliğe adım attı (1970). Dostlar Tiyatrosu gibi topluluklarda çalıştı. Selamsız Bandosu filmindeki bando şefi rolüyle çizdiği başarılı karakterden sonra, Bizimkiler dizisindeki Almancı ailenin oğlu “Dummkopf Halis” rolüyle zirveye ulaştı. Sanatçı Çasod üyesidir.

Sahip oldugu ödüller

  • 1993 Televizyon Yıldızı ödülü.
  • Cengiz Polatkan Magazin Yazarları ödülü

Rol aldığı oyunlar

  • Karmakarışık : Ray Cooney – Donkişot Tiyatro – 2007
  • Buluşma : Terry Johnson – Dostlar Tiyatrosu – 2004
  • El Kapısı (Bilgesu Erenus)
  • 403. Kilometre: (İsmet Küntay)
  • Hitler Rejiminin Korku ve Sefaleti: (Bertolt Brecht)

Filmografisi

  • Pırdino (Antikacı Sadık) – 2015
  • 6 Mantı – 2013
  • Acayip Hikayeler – 2012
  • Devrimden Sonra – 2011
  • Muhteşem Yüzyıl – 2011
  • Küstüm Çiçeği – 2010
  • Kayıp Prenses – 2008
  • Annem – 2008
  • Yalancı Yarim – 2006
  • İlk Aşk – 2006
  • Operasyon Cennet – 2005
  • Memleket Hikayeleri (Eminem) – 2005
  • Öteki Türkiye’de Bir Cumhurbaşkanı – 2004
  • Canım Annem Komiser – 2004
  • Halk Düşmanı – 2004
  • Zor Adam – 2004
  • Beybaba (Koltuk) – 2003
  • Fişgittin Bey – 2003
  • Keloğlan – 2003
  • Rus Gelin – 2002
  • Lahmacun ve Pizza – 2002
  • Hayat Bazen Tatlıdır – 2000
  • Duruşma – 1999
  • Oğlum Adam Olacak – 1995
  • Düş, Gerçek, Bir de Sinema – 1995
  • Babam Askerde – 1994
  • Aptallık Rekoru – 1994
  • Alnı Açık İki Kişi – 1994
  • Kılıbıklar – 1994
  • Çılgın Yenge – 1994
  • Mavi Sürgün – 1993
  • Yazlıkçılar – 1993
  • Ada’da Son Gece – 1992
  • Cazibe Hanımın Gündüz Düşleri – 1992
  • İlk Aşk – 1991
  • Bütün Kapılar Kapalıydı – 1990
  • Devlerin Ölümü – 1990
  • İz Peşinde (Albert Yaşar) – 1989
  • Bizimkiler – 1989
  • Can Şenliği – 1989
  • Ayaşlı ve Kiracıları – 1989
  • Bir Tren Yolculuğu – 1988
  • Selamsız Bandosu – 1987
  • Sahtekar – 1972
  • Çılgın Yenge – 1971

Kaynak:Wikipedia